wika
To chyba najbardziej znana budowla Grecka. W 447 roku przed nasz erą rozpoczęto budowę Partenonu, a ukończono w 438 roku p.n.e ( właściwie to w tym czasie zostały ukończone prace architektoniczne bo prace nad wystrojem trwały do 432 r. p.n.e.). Za twórców Partenonu uważa się Iktinosa i Kallikratesa ale nad całością prac miał czuwać Fidiasz, który również wykonał część dekoracji.
Świątynię jako pierwszą budowę sakralną wykonano z marmuru z gór Pentelikonu. Partenon został zbudowany pod posąg Ateny Partenos Fidiasza, dostosowano ją tak aby ta monumentalna rzeźba mieściła się w niej. Do świątyni wchodziło się po trzech stopniach, przy czym ostatni z nich wyglądał tak jak by miał po bokach przyczepione płaty płótna, które wydymał wiatr (jego powierzchnia boczna nie była więc prosta tylko wybrzuszona). Jest to swego rodzaju zbieg służący do pokazania monumentalności świątyni. Miało to sprawiać wrażenie, że stopnie uginają się pod ciężarem budowli. Drugim elementem mającym to podkreślić było entazis, czyli wybrzuszenie na ½ lub 1/3 kolumny. Partenon to świątynia dorycka zawierająca elementy jońskie: fryz panatenajski i cztery kolumny jońskie znajdujące się w tylnej sali świątyni. Jeżeli chodzi o dekorację świątyni trzeba wspomnieć przede wszystkim o ciągłym fryzie jońskim zwanym również fryzem panatenajskim. Miał on długość 159, 42 metra i wysokość 1 metra. Znajduje się na nim około 400 postaci ludzi i 200 postaci zwierząt. Tematem fryzu była procesja panatenajska wraz ze złożeniem nowego peplosu dla ksoanonu Ateny. Na tej płaskorzeźbie przedstawiono konnicę, wozy, kobiety, herosów, bogów i w centralnej części właśnie owy peplos. Najczęściej zwraca się uwagę właśnie na przedstawionych bogów. Odnosimy wrażenie, że pozostają oni niewidoczni dla pozostałych uczestników procesji. Nawet nie bardzo biorą udział w tym święcie, zajmują się rozmowami między sobą. Wszyscy bogowie siedzą na stołkach, tylko Zeus, jako władca Olimpu został przedstawiony na tronie. Jedną z ważniejszych dekoracji są również przyczółki. Pokazują one jak świetnie można było rozwiązać problem zagospodarowania rzeźb w trójkątnej, zmniejszającej się przestrzeni. Przyczółek wschodni ukazuje narodziny Ateny. Jest on bardzo uszkodzony ale przypuszcza się, że mieścił w sobie 17 posągów ( sam przyczółek ma prawie 30 metrów długości). Przyczółek zachodni pokazuje spór Ateny z Posejdonem o władanie nad Attyką. Na środku znajduje się stworzona przez Atenę oliwka, rozdzielająca Atenę i Posejdona. Główne postacie sporu są od siebie odchylone tak, że można je wpisać w literę „V”.
Podejmowano wiele prób rekonstrukcji Partenonu, zarówno internetowych jak i realnych. Ich rezultaty można sobie obejrzeć. Świątynia nie jest jednak kremowa. Zrekonstruowano również kolory, których użyto pierwotnie do pomalowania Partenonu. Jest to głównie błękit i czerwień, występują również elementy białe i złocenia. Muszę powiedzieć, że mi jednak bardziej odpowiada Partenon jako świątynia w kolorze marmuru, bez żadnych kolorowych wstawek, ale dzięki owej rekonstrukcji kolorów mamy bardziej realny obraz budowli no i możemy porównać nasze gusta z gustami starożytnych. Zapraszam do dyskusji.
Muszę powiedzieć, że mi jednak bardziej odpowiada Partenon jako świątynia w kolorze marmuru, bez żadnych kolorowych wstawek, ale dzięki owej rekonstrukcji kolorów mamy bardziej realny obraz budowli no i możemy porównać nasze gusta z gustami starożytnych. Zapraszam do dyskusji.
Witaj w klubie uksztaltowanych przez neoklasycyzm. Tudziez bajedy renesansowych guru.
To oni stworzyli mit bieli marmuru oswietlajacej hellenska duchowosc .
Zeby nie bylo watpliwosci - jam w tym klubie takze. Tak mnie wyuczono.
A 'tamci', jak na zlosc, lubili kolory! Przepych! Nie mniej, niz barbarzyncy Sredniowiecza.
Starczy przyjrzec sie chocby opisom samego posagu Boginii - chryzoelefantyna. Zloto i kosc sloniowa. Lichenski cud prawie.
Pozostaje nam kontemplacja przepieknej, oszczednej ceramiki.