wika
Dawid był synem Jessego. Miał rude włosy. Trochę odstawał wyglądem od swoich braci. Jak to się stało, że właśnie on zostal obdarzony płomiennym kolorem?
W domu Jessego była bardzo ładna służąca. Pewnego dnia Jesse powiedział jej, żeby w nocy przyszła do jego komnaty. Służąca jednak nie chciała jednak sprzeniewierzyć się swojej pani i opowiedziała jej o zaproszeniu Jessego. Równocześnie przekazała plan:
- kiedy wejdę wieczorem do pokoju twego męża, zgaszę światło. Wtedy ty wejdziesz zamiast mnie i położysz się do łoża swego męża. W ten sposób wszyscy będziemy wolni od grzechu cudzołóstwa.
Wieczorem wszystko poszło zgodnie z planem. Jesse, myśląc, że jest z nim piękna służąca, tak rozpalił swoje zmysły, uczucie rozpaliło się tak silnym płomieniem, że tej nocy jego żona zaszła w ciążę, a dziecko,które się urodziło było płomiennie rude. Chłopcu nadano imię Dawid.
Kiedy Dawid był już w łonie matki, Bóg zajął się stworzeniem duszy. Otworzył Bóg bramy śpiewu, wybrał trel ptaków, szmer lasu, łagodny odglos wietrzyka, który słychać w listowiu, szmer strumyków i źródeł, pieśni błagalne i dziękczynne i z tego wszystkiego zrobił duszę, którą tchnął w Dawida.
Piękna opowieść. Dawid rzeczywiście był inny niż jego bracia. A rude włosy, jeśli dobrze pamiętam, były u Żydów jedną z oznak piękności. Dawid jednak zawsze był posłuszny ojcu i jako najmłodszy pomagał braciom we wszystkim. Przecież kiedy Samuel miał znaleźć króla, Dawida pasł wtedy owce.
Król Dawid to niezwykle ciekawa postać. Co prawda znany jest mi tylko z Biblii i moje wiadomości o nim ograniczają się tylko do tego źródła
Pamiętam opis sytuacji, kiedy to król zakochał się w Betszebie żonie jednego ze swych żołnierzy. Zaślepiony tą miłością posunął się do haniebnego czynu. Otóż by pozbyć się Uriasza Dawid przeniósł go na pierwszą linię frontu w walce z Ammonitami, tam czekała go pewna śmierć. Czyn ten zostaje potępiony przez Boga a sam król zostaje ukarany. Jego pierworodny syn umiera w obliczu tej tragedii Dawid wyznaje swoje grzechy i odbywa pokutę. Drugim synem jest Salomon, który obejmuje tron po Dawidzie i zostaje na nim blisko czterdzieści lat jako mądry i sprawiedliwy władca. No ale o Salomonie to już jakby inna historia, którą mam nadzieję Edward kiedyś nam przybliży.
Pozdrawiam
tak, grzech Dawida. Po tym grzechu mądrość żydowska podała ciekawe wskazania dotyczące reakcji człowieka na zło. Wszak Dawid po raz pierwszy zobaczył żonę Uriasza, kiedy ta brała kąpiel. Kazał ją wezwac do pałacu...
Dlatego, wg mądrości Talmudu na zło nie należy zamykać oczu, chyba że widzisz kąpiącą się kobietę... :)
Mądrości żydowskie są zawsze bardzo intrygujące Sama historia z żoną Uriasza stała się częstym motywem pojawiającym się w wielu historiach - władca wysyła męża, narzeczonego bądź ukochanego na pewną śmierć, ale zakończenia są zwykle odmienne.
Jeszcze więcej odwołań jest do walki Dawida z Goliatem. Goliat miał być bardzo wysoki (sześć łokci i jedna pięź- jak podaje Biblia) i w pełnym rynsztunku. Widząc Dawida powiedział "Czyż jestem psem, że przychodzisz do mnie z kijem?" Jak się okazało sądzenie po pozorach nie wyszło olbrzymowi na dobre. Ten opis walki podoba mi się, bo pokazuje, ze nie tylko siła fizyczna jest ważna, a wiara w własne możliwości może uczynić cuda.
Inną ciekawą historią związaną z Dawidem jest jego przyjaźń z synem Saula, Jonatanem. Jonatan zaprzyjaźnił się silnie z Dawidem i kiedy jego ojciec, król Saul, próbował zabić Dawida, Jonatan ostrzegł go. Dawid się ukrył, a Jonatan chciał wstawić się u ojca. To jednak nic nie pomogło i Dawid musiał uciekać.
Kiedy później Jonatan zginął z rąk Filistynów, Dawid głęboko to przeżył i śpiewał:
Żal mi ciebie, mój bracie, Jonatanie.
Tak bardzo byłeś mi drogi!
Więcej ceniłem twą miłość
niżeli miłość kobiet.
Jonatan zaprzyjaźnił się silnie z Dawidem i kiedy jego ojciec, król Saul, próbował zabić Dawida, Jonatan ostrzegł go. Dawid się ukrył, a Jonatan chciał wstawić się u ojca. To jednak nic nie pomogło i Dawid musiał uciekać.
Kiedy później Jonatan zginął z rąk Filistynów, Dawid głęboko to przeżył i śpiewał
o ile nie mam wątpliwości co do przyjaźni Jonatana wobec Dawida (szczerości tej postawy) - potrafił narazić się nawet swojemu ojcu, stając w obronie przyjaciela, to już w przypadku Dawida ta ocena nie jest taka jednoznaczna. Kiedy Saul i Jonatan walczyli z Filistynami, Dawid objeżdżał miasta Judy i zdobywał podarunkami tych, którzy go wynieśli na tron... (2Sm 2,4).