wika
Ten cesarz zachwyca do dziś swoją poręgą,uporem i sprytem,który doprowadził Rzym do świetności.Wielu jego następców chciało wzorować się na nim z różnym powodzeniem.
A oto co o nim wiem:
Gaius Octavius – ur. 29 września 63 p.n.e. zm. 19 sierpnia 14 r.n.e.
Od 44 p.n.e.zwie się Gaius Iulius Caesar (Octavianus).Panuje od 16 stycznia 27 p.n.e. do śmierci jako Imperator Caesar Augustus.Po śmierci zaliczony w poczet bogów.
Był wątłym,niewysokim chłopcem z którym nikt się nie liczył.Przyjmując spadek po Cezarze,trafił w oko //cyklonu// gier politycznych.Zabójcy Cezara i senat,pragnęli powrotu dawnych form republikańskich,ale mieli przeciw sobie cezarian,tzn. oficerów i stronników dyktatora,którzy chcieli zająć jego miejsce.Jednak spryt i upór Oktawiana dały rezultaty.Najpierw zadłużył się by wypłacić ludności wszystkie zobowiązania dyktatora.Zorganizował armię weteranów (prywatną ).Pozornie sprzyjając senatowi,walczył z Antoniuszem nad Padem.Wymógł na senacie urząd konsula.Jesienią 43 p.n.e.zawarł niespodziewanie przymierze z Antoniuszem i Lepidusem.Był to nowy triumwirat.Triumwirowie najpierw rozprawili się z zabójcami i przeciwnikami Cezara ,skazując ich na śmierć i konfiskując ich dobra,sterroryzowany senat musiał przyznać im nieograniczone kompetencje.Tymczasem 2 zabójcy Cezara,Marek Brutus i Gajusz Kasjusz opanowali prowincje wschodnie.Antoniusz i Oktawian pokonali ich jesienią 42 p.n.e. pod Filippi w Macedonii.Zwycięzcy dokonali podziału na strefy wpływów terytorium rzymskiego.Antoniusz otrzymał ziemie wschodnie,Lepidus Afrykę (bez Egiptu),Oktawian Hiszpanię i alię.Oktawian musiał wywłaszczyć w Hiszpanii tysiące rolników,aby dać ziemię weteraną,co wywołało krwawe zamieszki.Oktawian krwawo stłumił ów bunt w wojnie zwanej // peruzyjską //.Antoniusz tym czasem odepchnął swoją zonę Oktawię (siostrę Oktawiana),by związać się z Kleopatrą VII,królową Egiptu.Miał z Klepoatrą dzieci,którym rozdawał kraje na wschodzie.Panował tam niby król orientalny.Nie wiodło mu się natomiast w wojnach z Armeńczykami i Partami.Oktawian umocnił się w Italii,aw 36 p.n.e. zajął też Sycylię,gdzie Sextus Pompejusz,syn Pompejusza Wielkiego utworzył małe państwo pirackie.Oktawian odebrał też Lepidusowi prowincje afrykańskie.Pozostało więc 2 władców w imperium: Oktawian na zachodzie i Antoniusz na wschodzie.Romans Antoniusza z Kleopatrą i upokorzenie Oktawii,doprowadziły do wojny pomiędzy władcami.W wyniku tej wojny doszło we wrześniu 31 p.n.e.do bitwy morskiej pod Akcjum,w wyniku której Oktawian pokonał Antoniusza i Kleopatrę.W sierpniu 30 p.n.e. Oktawian wkroczył do Alexandrii. Antoniusz popełnił samobójstwo,przebijając się mieczem,zaś Kleopatra zmarła kilkanaście dni później,również samobójczo,zapewne od jadu węża.Egipt stał się prowincją rzymską.
Oktawian powrócił do Italii w 29 p.n.e.Jego tryumfalny wjazd przćmiła trudna sytuacja polityczna w jakiej się znlazł.Senat rządał przywrócenia Republiki,na co Oktawian nie mógł się zgodzić,gdyż spowodowałoby to anarchę w imperium.mając za sobą 28 legionów i italijskich weteranów,czekał, wywierając nacisk na senat,piastując od 31 p.n.e. tytuł konsula.W 28 p.n.r. otrzymał godność Princeps senatus – przywódca senatu.W styczniu 27 p.n.e.,Oktawian złożył wszystkie swoje urzędy i usunął się z polityki w zacisze życia prywatnego.Przerażony senat ubłagał go do powrotu,i 16 stycznia27 p.n.e. nadał mu tytuł AUGUSTUS .Od tąd nazywał się :IMPERATOR CAESAR AUGUSTUS,a 16.01 27 p.n.e.,uważany jest za narodziny cesarstwa rzymskiego.Wszystkie te posunięcia były z góry przygotowane.Pod koniec Zycia August pisał: //Górowałem nad wszystkimi powagą (auctoritate),władzy wszakże nie miałem więcej niż moi koledzy w urzędzie//.Pomimo tak wielkiej władzy Oktawiana,państwo nadal zwało się res publika.Były w starożytnym Rzymie dwa filary władzy: I-imperium,czyli naczelne dowództwo sił zbrojnych, II-godność trybuna ludowego,dawały nietykalność i reprezentacię woli interesów ludu.Od 12 p.n.e.,cesarz był też najwyższym kapłanem.W 2p.n.e. August otrztmał tytuł pater patriae-ojciec ojczyzny.Ten tytuł nosili również jego następcy.W otoczeniu Augusta znajdowali się tacy wybitni ludzie jak:Marek Agrypa-rówieśnik,przyjaciel i zięć oraz współrządca,Gajusz Mecenas-znakomity dyplomata,a za razem jakby minister kultury.Na ołtarzu na Polu Marsowym Oktawian umieścił hasło swoich rządów-PAX,czyli pokój.Zwracano się do niego //cezar//,gdyż stanowczo zabronił tytuować się dominus-pan.Hasło PAX,brzmiało paradoksalnie.August zdobył bla Rzymu,Egipt,Hiszpanię,anektował Galację (Turcja).Jego wodzowie poanowali kraje naddunajskie i alpejskie.Na części ziem dzisiejszej Rumunii,Bułgarii,Węgier,Jugosławi,Austrii,południowych Niemiec,Szwajcariipowstały prowincje : Mezja Panonia Norikum,Recja.August przesunął granice imperium z Renu nad Łabę,po wieloletnich walkach z Germanami.W 9 p.n.e.,nieudolność wodza Warusa spowodowała klęskę rzymian w Lesie Teutiburskim,gdzie rzymiania stracili 3 legiony.August liczący wówczas 70-lat,nie chciał ryzykować i przesunął granice Rzymu z powrotem nad Ren,a szeroki pas ziemi nad Łabą nazwano Germanią.Partowie zwrócili mu orły legionowe zdobyte przed laty,jeszcze za czasów republiki.August nigdy niczego nie robił dla sławy.Zrezygnował z podboju Brytanii,uznając to za nieopłacalne.W swoim testamencie nakazał utrzymywać dotychczasowe granice imperium.Za Augusta kwitła kultura,tworzyli tacy ludzie jak :Wergiliusz-autor sielanek i dzieła o uprawie roli oraz epopei narodowej rzymian Eneidy.Horacy-pieśni,satyry,Sztuka poetycka.Owidiusz-pieśni miłosne,przygody mitologicznych opowieści,rozprawy o tęsknotach za Rzymem.
Elegicy:Propercjusz i Tibullus,oraz bajkopisarz Fedrus. Tytus Liwiusz-autor dzieła o Rzymie,(od założenia miasta) bliski cesarzowi. Witruwiusz-autor dzieła o architekturze,dedykowanego Augustowi.
August podzielił miasto Rzym na 14 regionów.Założył straż pożarną (vigiles).Poprowadził nowe akwedukty.Wzniósł 2 teatry i 1 amfiteatr.Zbudował lub restaurował świątynie (82).Utworzył nowe forum.Zbudował pierwszą wielką łaźnię publiczną i pierwszą otwartą bibliotekę.Na Polu Marsowym,nad Tybrem zbudował ogromne mauzoleum w formie rotundy zwieńczonej kopcem – grobowiec cesarza i jego rodziny.Za jego panowania Marek Agrypa ufundował Panteon,świątynię wszystkich bogów.Tak więc August zastał Rzym ceglany,a zostawił marmurowy.Sam August mieszkał bardzo skromnie na Palatynie.Przez 40 lat zajmował ten sam pokoik w skromnej posiadłości.Był wrogiem przepychów i zbytków.Nosił skromne odzienie utkane przez kobiety z jego rodziny.Jadał niewiele:zwykły chleb,małe ryby,biały ser,źwieże figi,sałatę.Wina pijał mało.Był gościnnym i uprzejmym władcą.Był dobrze wykształcony.Sam pisywał m. In. Zachętę do filozofii i Wspomnienia.Próbował też swoich sił jako poeta.Skomponował nawet tragedię.nie przestrzegał jednak zasad ortografii.Zjego czsów zachowały się napisy na świątyni w ąncyrze (Ankara).Jest to tzw. Monumentum Ancyranum ://Gdymiałem 19 lat,zorganizowałem wojsko z własnej inicjatywy i na koszt własy.Dzięki temu wyzwoliłem Rzeczpospolitą ciemiężoną panowaniem kliki //. Pracował nieustannie do końca zachowując sprawność fizyczą i umysłową.Gdy zmarł miał 76 lat.Zmarł jak sobie życzył,szybko i bez bólu w kampańskim miasteczku Nola,w dawnym domu swego ojca.Zachował świadomość do końca.Najpierw rozmawiał ze swoim następcą Tyberiuszem (pasierbem).Potem pożegnał przyjaciół ,pytając czy ich zdaniem dobrze odegrał komedię życia.Dodał greckie wiersze,które aktor zawsze wymawia na koniec sztuki ://A ponieważ graliśmy pięknie,dajcie oklaski i odprowadźcie nas z weselem//.Pytał jeszcze o zdrowie swej wnuczki.Pozostał tylko z żoną Liwią. Do całującej go kobiety rzekł jeszcze ostatkiem sił : //Żyj i pamiętaj o naszym małżeństwie.Bądź zdrowa...//August z Liwią przeżyli razem ponad 50 lat.
August ożęnił siępo raz pierwszy w wieku 23 lat,w 40 p.n.e..Wybranką była Skrybonia (już 2-krotnie rozwiedziona).Było to małżeństwo polityczne.August był wówczas triumwirem.Z tego małżeństwa przyszła na świat córka Julia.W styczniu 39 p.n.e. poślubił córkę wroga triumwirów ,walczącego pod Filippi po stronie zabójców Cezara,Marka Liwiusza , Liwię.Marek Liwiusz po klęsce pod Filippi popełnił samobójstwo.Liwia była wtedy mężatką.Wyszła za mąż mając 16 lat.Jej mąż ,senatorTyberiusz Klaudiusz Neron ,dowodził przed laty flotą Cezara,gdy ten był oblegany w Alexandrii.Po zamordowaniu dyktatora Nern postawił w senacie wniosek,aby nagrodzić zabójców Cezara,jako zbawców i wyzwolicieli Rzeczypospolitej ! 16 listopada 42 p.n.e.,Liwia urodziła syna,który dostał pełne nazwisko ojca.Mąż Liwii był zaciekłym wrogiem Oktawiana.Brał nawt udział w powstaniu przeciw niemu w latach 41-40 p.n.e.Kiedy padł Peruzja Tyberiusz Neron uciekł z rodziną do Neapolu,gdzie usiłował wzniecić bunt.Przed ludźmi Oktawiana tyberiusz uciekł na okręcie,choć nieomal zdradziłby ich 2-krotnie płacz małego Tyberiusza.Przez Sycylię rodzina dostała się do Grecji.Tam o mało nie spłonęli podczas pożaru lasów Sparty;płomienie już imały się sukni Liwii.Powrócili do Rzymu w 39 p.n.e.,kiedy Antoniusz i Oktawian zawarli porozumienie.Wtedy Oktawian poznał,pokochał i rozwiódł Liwię.Poślubił ją choć była już w 6-tym miesiącu ciąży.Podczas ślubu rolę nieżyjącego ojca panny młodej pełnił ojciec jej dziecka Tyberiusz Klaudiusz Neron.W 3 m-ce potem urodził się chłopiec Druzus.Druzus wychował się wraz ze starszym Tyberiuszem pod okiem faktycznego ojca Tyberiusza Nerona do jego śmierci w 31 p.n.e.Tyberiusz sam wygłosił mowę pogrzebową nad grobem ojca.Kto wtedy przypuszczał że ten chłopiec to przyszły cesarz Rzymu?. August żył z Liwią od 27 p.n.e.,do końca swoich dni.August miał podobno wiele przygód pozamałżeńskich.Liwia natomiast uchodziła za wzór cnót i zalet niewieścich.Małżeństwo tak dobre pozostało jednak bezdzietne.
Julia – córka Augusta,była kobietą rozpustną.Przysparzała ojcu przez lata wiele problemów.August powiadał://Mam dwie córki – a z nimi sporo kłopotu – Rzeczpospolitą i Julię//.Gdy Julia była jeszcze w kolebce August zaręczył ją z Atyllusem,synem Antoniusza.W 25 p.n.e.,gdy miała 15 lat,kazał jej poślubić Marka Marcellusa,swego siostrzeńca.Marcellus zmarł dwa lata później – i już po 2 latach Julia została żoną Marka Agrypy.Z tego małżeństwa przyszło na świat 5-ro dzieci: 2-synowie,Gajusz i Lucjusz Cezarowie,2-córki – Julia i Agrypina,oraz 3-ci synAgrypa,urodzony po śmierci ojca w 12 p.n.e.,i dlatego noszący przydomek Postumus – Pogrobowiec.Po raz 3-ci wydano Julię za Tyberiusza,syna Liwii z pierwszego małżeństwa.Tyberiusz był wtedy żonaty z Wispanią,córką Agrypy z pierwszego małżeństwa.Tyberiusz tęsknił za Wispanią,którą wygnano,aby nie mogli sięspotykać.
Małżeństwo Tyberiusza i Liwii nie uk łdało się prawie od początku.Najpierw zmarło ich pierwsze dziecko.Julia przez wiele lat pozostawałasama,gdyż Tyberiusz walczył daleko od domu.Był dobrym Zołnierzem.Mając 16 l. Brał udział w kampanii hiszpańskiej pod okiem cesarza.Potem dowodził korpusem w Armenii.W 16 p.n.e. był z Augustem w Galii,w 15 p.n.e. wraz ze swoim bratem Druzusem wojował nad górnym Dunajem.W 13 p.n.e.piastował swój pierwszy konsulat,a potem przez 3 lata walczył w Dalmacji i Panonii.Druzus walczył z Germanami nad Łabą i Renem.W sierpniu 9 p.n.e.,wracając znad Łaby ,spadł z konia i załamał nogę.Nie pozwolił jednak zatrzymać marszu.Tyberiusz pośpieszył doń z północnej Italii,przez nie ujarzmione ziemie Germanów.Zastał brata w obozie nad rzeką Salą.Druzus zmarł 14 września 9 p.n.e.Pozostawił żonę Antonię Młodszą ,córkę Antoniusza i Oktawii,oraz 3 dzieci:6-letniego Germanika,kiljuletnią Liwię i rocznego Klaudiusza – późniejszego cesarza Rzymu.Zwłoki wodza przeniesiono od Mogoncjakum,miasta które sam założył,następnie z rozkazu cesarza do Rzymu.August i Liwia oczekiwali na kondukt żałobny w Pawii.W Rzymie na Forum,Tyberiusz wygłsił mowę żałobną,a w cyrku Flawiusza sam August,prosząc bogów :..Oby moi wnukowie,Gajusz i Lucjusz,żyli podobnie jak Druzus !I obym ja sam odszedł ze świata taką śmiercią żołnierską,jaka jemu była dana ! //.Żal po śmierci Druzusa był powszechny i szczery.Druzus był uwielbiany przez wojsko i lud Rzymu. Tyberiusz w latach 8 i 7 p.n.e.,jako dowódca armii Renu prowadził zwycięskia kampanie przeciw Germanom nad brzegami Łaby.Wczerwcu 6 p.n.e.otrzymał władzę trybuna ludowego na 5 lat. Jednak w kilka dni później poprosił by zwolniono go ze wszystkich urzędów.Powidem było skandaliczne prowadzenie się Julii.Nie chciał też by cesarz usunął go w niedalekiej przyszłości na rzecz wnuków ,Gajusza i Lucjusza.Cesarz początkowo nie wyrażał zgody.Ustąpił pod koniec 6 p.n.e.,gdy Tyberiusz rozpoczął głodówkę.Po tym Tyberiusz udał się na Rodos gdzie żył jak zwykły obywatel.Bawił się ,słuchał retorów,próbował pisać,władał pięknie mową ojczystą.W 2 p.n.e.,nadeszła wiadomość o wygnaniu Julii przez Augusta na wyspę Pandatera u wybrzeży kampanii.Powodem było nie tylko niemoralne prowadzenie się Julii,lecz także żekoma próba zamachu na ojca jakiej chciała podobno się dopóścić.Gdy jedna z niewolnic popełniła samobójstwo z obawy przed torturami,August powiedział,żę pragnąłby,aby córka postąpiła tak samo.Nie pomodły prośby dwory,ani rozruchy ludu.Julia musiała opuścić Rzym; towarzyszyła jej matka Skrybonia.Po 5-ciu latach Tyberiusz chcąc wrócić do Rzymu usłyszał od Augusta, by nie troszczył się o tych,których tak ochoczo opuścił. Podejrzewany i pogardzany Tyberiusz żył na Rodos w strachu o własne życie.Słuchał jedynie przepowiedni swojego astrologa Trazyllusa,który wróżył mu powrót do Rzymu.Wezwanie do powrotu przyszło,gdy Tyberiusz zamierzał zrzucić ze skały astrologa jako oszusta.W 2 p.n.e. Tyberiusz wrócił do Rzymu.Jednak August zakazał mu brać udziału w życiu politycznym.W 2 lata później sam August musiał prosić Tyberiusza o pomoc. W 2 r.n.e.,zmarł Lucjusz Cezar podczas podróży morzem do Marsylii,a w 4 n.e. – Gajusz Cezar wskutek niepozornej rany zadanej mu w Armenii.
26 czerwca 4 r.n.e. Tyberiusz został oficjalnie przyjęty do rodziny cesarskiej.Odtąd nazywał się Tiberius Iulius Ceasar.Jednocześnie August usynowił swego wnuka ,jedynego jeszcze żyjącego,Agrypę postumusa,Tyberiusz zaś adoptował bratanka,syna Druzusa – Germanika.Tak zabezpieczono ciągłość władztwa w rodzinie.Przypuszcza się że za śmiercią Lucjusza i Gajusza Cezarów stała Liwia.,matka Tybariusza.Jest to jednak nie sprawdzalne.W 7 r.n.e. przyczyniła się do odsunięcia ostatniego z wnuków Augusta,// albowiem tak starca opentała,że na jej prośbę Agrypę postuma na Planazję wygnał,prostaka wprawdzie,i który się tylko z potężnej siły głupio pysznił,lecz żadnej zbrodni nie popełnił //, (Tacyt ).Liwia być może spowodowała wygnanie Julii Młodszej,wnuczki Augusta ? Julia wplątana w skandale erotyczne i polityczne,jak jej matka,została osadzona na wyspie u adriatyckich wybrzeży Italii w 8 n.e.Ze sprawą Julii łączła się zapewne Tragedia poety Owidiusza,który popadł w niełaskę u cesaża i został zesłany do miasta Tomis ( u wybrzeży Rumunii ,płaczliwie narzekając na dzicz i mrozy.Tymc\asem Tyberiusz odnosił sukcesy : stłumił powstanie w Panonii,umocnił granicę Renu po klęsce Warusa w Lesie Teutoburskim w 9 r.n.e.Prowadził 3 kampanie w głąb Germanii.Przestezegał dyscypliny ,sam obywał się bez namiotu,posiłki jadał siedząc na ziemi,jak prosty żołnierz.August pisał do niego // Bardzo chwalę porządek Twej wyprawy letniej,mój Tyberiuszu.Uważam żę wśród tylu trudności i przy takim upadku ducha żołnierzy nikt nie potrafiłby kierować sprawą lepiej,niż Ty to czynisz //.I dalej //Niech bogowie mnie skarzą ,jeśli dreszcz trwogi mną nie wstrząsa,kiedy słyszę lub czytam,że osłabiły cię ciągłe trudy.Oszczędzaj się,błagam !Jeśli się dowiemy,ja i twoja matka,że zachorowałeś, gotowiśmy ducha wyzionąć.I w biedzie byłoby całe imperium ludu rzymskiego //. W sierpniu 14 n.e. Tyberiusz został wezwany listem matki do umierjącego cesarza w Noli.Czy Tyberiusz w ogóle rozmawiał z Augustem? Swetoniusz twierdzi żę tak,zaś Tacyt pisze :// Nie wiadomo czyli żywego zastał jeszcze Augusta,czyli bez duszy.Bo Liwia tęgimi wartami pałac i wszystkie drogi obsadziła ,póki wszystko poatrzywszy,czego czas wymagał,razem nie ogłoszoni i śmierci Augusta,i następstwa Tyberiusza //. W tymże miesiącu,podczas posiedzenia senatu odczytano testament Augusta :// Ponieważ okrutny los zabrał mi synów,Gajusza i Lucjusza,niechaj mym spadkobiercą w dwu trzecich będzie Tyberiusz Juliusz Cezar //.Liwia otrzymała trzecią część spadku,została adoptowana do rodziny Juliuszów,nadano jej tytuł augusty.[/b]
Witam! To prawda, że od pewnego czasu zaczęłam zaglądać na Historicusa. A trafiłam tu przypadkiem przez zrodla.historyczne.prv.pl. Cieszę się, że strona się rozrasta i że już pojawiło się dużo źródeł. Moim głównym zainteresowaniem jest Rzym, tak więc tutaj zaczynam swoje posty. :)
Zebrałeś bardzo ciekawe informacje na temat Augusta. Pozwolę sobie dodać kilka uwag. Zacznę od początku. Oczywiście, najważniejszym momentem w życiu Oktawiusza było przyjęciu spadku po Cezarze, ale myślę, że warto wspomnieć, dlaczego właśnie on został wskazany w testamencie jako główny spadkobierca. Otóż Cezar wcześniej wybrał Oktawiusza jako swojego towarzysza. A że chłopiec był, jak napisałeś, wątłego zdrowia, nie mógł często podróżować. A kiedy się ciężko rozchorował, tak że obawiano się o jego życie, wtedy Cezar odwiedzał go codziennie i bardzo się o niego troszczył. Kiedy wiadomo już było, że młodzieniec wyjdzie z choroby, Cezar wyruszył przeciw najstarszemu synowi Pompejusza do Hiszpanii. Oktawiusz, kiedy tylko nabrał dość siły, by udać się w podróż, ruszył co prędzej do Tarrakony. Drogę z Rzymu pokonał w tak krótkim czasie, że sam Cezar był zdumiony jego prędkością i wielce się ucieszył ze spotkania.
O śmierci Cezara Oktawiusz dowiedział w Apollonii (dzisiejsza Albania), gdzie został wysłany z przyjaciółmi, by kształcić się w sztuce wojennej. Tam zdecydował się popłynąć od razu do Rzymu, choć ostrzegano go przed niebezpieczeństwami ze strony spiskowców. Pomimo sprzeciwu ojczyma oraz matki zdecydowal się przyjąć spadek po Cezarze i odtąd wśród przyjaciół zwany był także Cezarem. Ale Cycero wolał nazywać go jego starym imieniem.
I jeszczedna uwaga, wynikła pewnie z przeoczenia. Oktawiusz urodził się 23 września 63 p.n.e.
Witamy cię Prześwietna"Wpisanio" gorąco na naszym forum.
Jesteś trzecią kobietą która zaczyna pisać na forum historicusa.Mamy nadzieję że czas spędzany z nami i z historią będzie dla ciebie i przyjemnością i relaksem.Biorąc pod uwagę twoje zainteresowania pozwolę sobie polecić ci stronę naszego"Cośka".
Znajdziesz ją w dziale "Linkownia" pod nazwą "Imperium Romanum".Zechciej ją obejrzeć i wydać o niej swoją opinię.
Ja w imieniu własnym i Admina życzę ci powodzenia i Pozdrawiam.
A co do Oktawiana Augusta.
Mnie ten cesarz z jednej strony zachwyca swoją potęgą,z drugiej nieco przeraża swoją dyktaturą,a tu i ówdzie swoim okrucieństwem.
To jeden z tych,który z niepozornego cherlawego chłopca wyrósł na człowieka ,który niejednokrotnie przerażał Rzym a w szczególności jego Senat.
Niektórzy historycy zarzucają mu to że owe swoje dolegliwości fizyczne niejednokrotnie wykorzystywał po to ażyby uniknąć wojen i bitew w których to ostatnich chyba nigdy nie "zabłyszczał" osobiście.
Jego sposób w jaki potraktował(a właściwie chciał potraktować królową Kleopatrę) wydaje się być nie do porzyjęcia - szczególnie ze strony kogoś kto niemal wszystko zawdzięczał Cezarowi,a jakie były relacje pomiędzy Cezarem a królową Egiptu wiemy doskonale.
Ponadto traktowanie przez Augusta swoich dowódców wojsk,którzy przysparzali mu chwały.
Jego totalna nietolerancja wszelkiego nieposłuszeństwa wydaje się być u tego cesarza wręcz chorobliwa.
Wreszcie jego przyjaciel Marek Antoniusz,który nieraz mu pomagał - i jak go potraktował?.
No rozumię..."Wszystko na chwałę Wielkiego Rzymu"...tylko dlaczego takim kosztem?.
P.S.
I jeszczedna uwaga, wynikła pewnie z przeoczenia. Oktawiusz urodził się 23 września 63 p.n.e.
Dzięki za tę uwagę.To być może rozbieżność w źródłach jakie czytałem,albo zwykła pomyłka z mojej strony za którą przepraszam.
Salve. :mrgreen:
Na stronę "cośka" już trochę zaglądałam. Uważam, że jest bardzo dobra. Ma wiele działów i spodobało mi się, że każdy zaczyna się jakimś ciekawym cytatem.
To prawda, że nie należał do łagodnych ludzi. Nie mam zamiaru go wybielać, ale trochę popolemizuję :)
Nie uważam, żeby symulował. Opisana w poście powyżej choroba, wynikła ze zbyt długiego przesiadywania na słońcu podczas organizowanych przez siebie z polecenia Cezara przedstawień teatralnych. Tak przejął się swoimi obowiązkami, że nie opuszczał ani na chwilę stanowiska. A z opisu Swetoniusza wynika, że Oktawian należał do rzadkiego w Italii typu urody - był blondynem. Blondyni są słabo odporni na silne działanie słońca.
Co do wykorzystywania słabości w czasie bitew: no cóż, sądzę, że rzeczywiście nie czuł się zbyt dobrze. Z drugiej strony uważam, że żołnierzem był żadnym. To co opisałam powyżej było wyczynem, ale zupełnie nie wiązło się z walką. Wszystkie sukcesy, które go doprowadziły do władzy zawdzięczał przyjacielowi Markowi Agryppie.
No właśnie, a propos przyjacielowi... Marka Antoniusza nigdy nie nazwałabym jego przyjacielem. Nie wydaje mi się, żeby Antoniusz kiedykolwiek pomagał Oktawianowi, jeśli nie widział w tym zysku dla siebie. Może coś przeoczyłam... To Antoniusz mówił o nim "chłopcze, który wszystko zawdzięczasz swemu imieniu!". Senat bywał jeszcze bardziej groźny: "trzeba obdarzyć go zaszczytami i do nieba drogę ułatwić".
Co do Kleopatry. Owszem, Cezar był dość silnie związany z królową Egiptu. Ale z drugiej strony... Nie trudno 20-letniej dziewczynie zrobić wrażenie na 50-letnim mężczyźnie. Tym bardziej, jeśli ten nigdy nie stronił od kobiet, ale jednak lata podbojów miłosnych już minęły. Gdy zabrakło Cezara, Kleopatra zwróciła się do Antoniusza. Oktawian nie był kochającym bratem i porzuconą Oktawią posłużył się nie ze względu na miłość do siostry, ale że dawało to świetny efekt propagandowy. Ale na pewno czuł się zdradzony przez Antoniusza i królową Egiptu, bo przecież dotarły do Kleopatry wieści, kogo Cezar wyznaczył na swojego spadkobiercę. A że wolała na tym miejscu widzieć Cezariona, to naturalny odruch matki. Z kolei małżeństwo Antoniusza z Oktawią miało być gwarancją pokoju między triumwirami. Sposób potraktowania nie do przyjęcia? Według naszych kategorii tak, ale co Cezar uczynił z mężnym Wercyngetoryksem?
W sprawie dowódców i przyjaciół uważam, że potrafił ich doskonale dobierać. Bo czy znamy dokładne zasługi Agryppy? A to on był według mnie prawdziwym zwycięzcą wielu bitew, przede wszystkim pod Akcjum. Wynagrodzeniem miało być wprowadzenie go do rodziny Augusta poprzez małżeństwo z Julią, córką Oktawiana. W końcu to jemu oddał pierścień, kiedy znów dotknęła go ciężka choroba, z której nie miał nadziei już wyzdrowieć. A że karał za nieposłuszeństwo? Tak czyniła większość wodzów.
[ Dodano: Sob Maj 28, 2005 3:12 pm ]
Oczywiście trudno nie zgodzić się z moją Prześwietną przedmówczynią.
Dokonania Augusta na polu politycznym,ekonomicznym i gospodarczym są tu zadziwiające.Kiedy czytam o nim jako o budowniczym ,mam wrażenie że Oktawian jest autorem conajmniej połowy okazałych budowli w Rzymie.
Jednak ten władca jawi mi się nadal jako mały,niepozorny i przerażony człowieczek którego władza opierała się w większości na intrygach.
Za jego czasów Rzym był właściwie republiką,ale pod jego dyktando.To co robił z Senatem nie mogę nazwać inaczej jak strarożytnym terroryzmem.Przecież prawie niemal wszystko August na Senacie wymusił siłą i to niejednokrotnie fizyczną.
Co do M.Antoniusza,to nie zapominajmy że w początkach władzy Oktawiana ten pomógł mu nie mało.
Najpierw Oktawian rękami Antoniusza rozprawił się z zbójcami Cezara.Później to właściwie sam Antoniusz pokonał pod Filippi wrogów cezara,a tym samym i wrogów Oktawiana .Cesarz jedynie przypisał sobie owe zwycięstwo by móc wymusić na Senacie kolejne przywileje dla siebie.
Wreszcie jego wręcz obelżywa polemika na odległość z osaczonym w Egipcie Antoniuszem.
Nawet miłość do swojej ukochanej siostry nie usprawiedliwia takiego zachowania,bo i z tytułu odtrącenia przez Antoniusza, Oktawia nie popadła w żadną nędzę,ani tego nie odchorowała - ucierpiała tylko jej duma,która pochłonęła wiele ofiar.
Sam August też nie był lepszy.To wszystko co wymawiał publicznie Antoniuszowi zemściło się na nim na starość.
Tu przytoczę cytat z jednego z postów:
August żył z Liwią od 27 p.n.e.,do końca swoich dni.August miał podobno wiele przygód pozamałżeńskich.Liwia natomiast uchodziła za wzór cnót i zalet niewieścich.Małżeństwo tak dobre pozostało jednak bezdzietne.
Julia - córka Augusta,była kobietą rozpustną.Przysparzała ojcu przez lata wiele problemów.August powiadał://Mam dwie córki - a z nimi sporo kłopotu - Rzeczpospolitą i Julię//.
No i wychodzi na to że - pryganiał kocioł garnkowi.
W końcu ślub Antoniusza z Oktawią miał raczej charakter polityczny dla bezpieczeństwa i wygody Oktawiana - a że szwagier nie chciał robić pod dyktando szwagra,to już kwestia swobód obywatela Rzymu jakimi dysponował również Antoniusz.
Sam Oktawian żenił się też z kobietami zamężnymi i nie przejmował się losem ich mężów.
W swoim Monumentum Ancyranum August pisze :Gdymiałem 19 lat,zorganizowałem wojsko z własnej inicjatywy i na koszt własy.Dzięki temu wyzwoliłem Rzeczpospolitą ciemiężoną panowaniem kliki.
Pytaniem jet,czy czy owej kliki nie zastąpił swoją kliką?.
Wreszcie jak postąpił z upokorzoną Kleopatrą?.
Przecież ona tak naprawdę popełniła samobójstwo nie chcąc dać się wziąść na postronek jak niewolnica by być "ozdobą" triumfalego wjazdu Augusta "zwycięzcy" do Rzymu,a ten stawiał jedynie taki warunek.
Dlatego kiedy czytam że:
Cesarz Oktawian August był wspaniałym władcą - jadał mało - mieszkał skromnie - władzy miał jedynie tyle co jego koledzy...to uważam że trzeba by tu jeszcze dodać:
Taki był przeważnie wtedy gdy wszystko szło po jego myśli".
Pozdrawiam.
wrażenie że Oktawian jest autorem conajmniej połowy okazałych budowli w Rzymie.
Moze nie autorem, ale zostaly wybudowane za jego poparciem. Tak na przyklad jest z Panteonem, ktory zostal przebudowany przez Hadriana. Pierwszy Panteon mial ksztalt zwyklej swiatynie rzymskiej - byl prostokatny.
Ja jednak nie bede tak kutuazyjna w dalszej czesci i pozwole sie z Toba nie zgodzic. Klasyfikacja Augusta jako czlowieka, ktorego wladza opierala sie na intrygach? Na pewno nie mniej niz innych politykow rzymskich, a wydaje mi sie, ze nawet mniej. W koncu, o czym juz wczesniej wspominalam, mial oddancyh przyjaciol, a zwykle intryganci takowych nie maja. Lud rzymski naprawde byl mu wdzieczny za pokoj w Rzymie i Italii. Nie mozna zapomniac, ze wczesniej przez prawie caly wiek toczone byly wojny domowe. Proskrypcje dotykaly moznych, ale konfiskaty zywnosci i tratowanie pol matrwilo zwyklego chlopa.
Co do argumentow sily i wywierania presji na Senat. Na poczatku i owszem. W ten wlasnie sposob zdobyl konsulat. W tym czasie pomagal mu bardzo Cycero i to jego moglabym nazwac intrygantem. Mowil przepieknie, ale zawsze staral sie stac po tej stronie, ktora przyniesie mu korzysci... Kiedy czytalam Filipiki przeciw Antoniuszowi, to naprawde momentami smiac mi sie chcialo. Oktawian taki mlody zbawca narodu walczy z paskudnym wrogiem ludu rzymskiego, Antoniuszem.
Pozniej w dzialaniach Oktawiana Augusta do terroryzmu bylo daleko. Mozna roznie interpretowac poczatek 27 r. p.n.e., ale sa badacze, ktorzy uwazaja, ze Oktawian nie byl calkiem pewny, czy zdecydowac sie na jedynowladztwo. Przeciez za to zginal jego "ojciec". I Senat kierowal sie takze swoimi wzgledami, obdarowujac Oktawiana zaszczytami. "Komedia republiki" byla korzystna dla senatorow, ktorzy mogli zachowac swoja dume, ale zarazem nie musieli juz pilnowac, ktory to posrod nich chce byc najwazniejszy. W innym miejscu wspomnialismy o sztandarach Partow. Watro zwrocic uwage, ze poslowie z Partii najpierw zglosili sie do Augusta, ktory odeslal ich do Senatu. A Senat? Odeslal ich do Augusta... I choc princeps mogl wykorzystac te szanse i powiedziec: Od tej pory wszyscy ambasadorowie maja zglaszac sie do mnie", to jednak tego nie zrobil.
Teraz jeszcze pokrotce o Antoniuszu i Kleopatrze. Owszem, Antoniusz pomogl Oktawianowi, ale tylko dlatego, ze mu sie to oplacalo. Sukces pod Filippi przypisal sobie po prostu ostateczny zwyciezca. Ale kiedy Antoniusz popelnil samobojstwo i Senat wydal dekret o wymazaniu nazwiska Antoniusza z historii rzymu, Oktawian sprzeciwil sie tej decyzji.
Jesli chodzi o uklad w Brundyzjum, Antoniusz nie byl jeszcze na tyle silny, by pozwolic na kleske Oktawiana w wojnie z Sekstusem Pompejuszem. A gdyby to ten drugi zaczal probowac zagarnac Italie? Z Oktawianem mial nadzieje latwiej sobie poradzic. A na samym poczatku, tuz po smierci Cezara, Antoniusz wcale nie mial ochoty pomagac Oktawianowi.
A krolowa Egiptu? Uczestnictwo w trumfie na pewno jej nie odpowiadalo. W koncu sama cieszyla sie niepomiernie, kiedy jej siostra byla wiedziona w pochodzie triumfalnym Cezara. I teraz ona mialaby zastapic jej miejsce?! Jakze ucierpialaby jej duma... A przeciez to bylo naturalne, ze Oktawian chcial pokazac ludowi rzymskiemu te, ktora tak omotala jednego z najwiekszych dowodcow swego czasu.
A jeszcze wracajac do Oktawii. Alez zaden wspolczesny historyk nie uwaza, ze wojna z Antoniuszem wybuchla z powodu zniewagi malzenskiej! To byl oczywiscie pretekst. I gdyby Antoniusz rozwiodl sie normalnie z siostra Oktawian moze nie byloby takich problemow. Ale on stal sie poniekad bigamista, bo Kleopatra wybijala monety z jego wizerunkiem i podpisem - boski malzonek... No i dodatkowa obelga - flirotwal nie z Rzymianka, ale jakas wschodnia krolowa.
Wladza nie wieksza niz mieli koledzy... Z tego tez zawsze chce mi sie smiac. Ale to tez byla propaganda. Ale nie mozna powiedziec, ze August tracil twarz w momentach, gdy mu sie nie powodzilo. Jak byl mlody, to jeszcze zdarzaly mu sie wpadki, ale pozniej rzadko robil bledy polityczne. I zawsze mial sprawna propagande :mrgreen: